Grčka i Nemačka - ko je kome dužan

Dal je Bizmarkova konstatacija bila tacna da svako sranje od rata pocinje na Balkanu ???

četvrtak 3.11.2011 | 00:22 Izvor: Novosti


Grčka i Nemačka - ko je kome dužan





Atina -- Grčkoj, kojoj bankrot visi kao mač, prekipelo, prisetila se “velike gladi” i “velike krađe” iz Drugog svetskog rata.

Karikature u grčkoj štampi koje prikazuju aktuelne nemačke političare u nacističkim uniformama i plakati demonstranata sa kancelarkom Angelom Merkel odevenom kao da je Hitlerov oficir, samo su slikoviti izraz pometnje unutar evropske kuće.

Evropa koja upravo iskušava šta se dešava sa ljubavlju kada beda uđe na vrata. Uzor jedinstva izgrađenog na pokopanim ratnim sekirama, sada se, što se kriza više produbljuje, pretvara u poprište novih sukoba, koji otkrivaju (ne)zaboravljene rane prošlosti.

U međuvremenu je pokušaj pronalaženja rešenja za spas evrozone uzdrmao noseći stub Evropske unije, pošto su se u koštac uhvatili lideri dve vodeće zemlje evrozone, uzora pretapanja nekadašnjeg neprijateljstva u plodno partnerstvo. Francuska je htela da evrozona proguta gubitke i nastavi dalje, ali Nemačka nije želela da poreski obveznici plate račun. "I Francuska i Nemačka drže leđa uza zid", primetio je Tomas Klau, šef pariske kancelarije Saveta za spoljne odnose.

Najpre je Evropa pronašla odgovarajuću skraćenicu za zemlje, najvećim delom sa juga Starog kontinenta: skraćenica PIIGS koja se odnosi na dugovima okovane Portugaliju, Irsku, Italiju, Grčku i Španiju, igrom slučaja, u prevodu sa engleskog znači svinje.

Čak da se podvede i pod slučajnost, skraćenica prilično verno odražava raspoloženje prema posustalima bogatijeg dela Starog kontinenta, čije vlade su razapete između nezadovoljstva građana (glasača), nevoljnih da plaćaju za tuđe dugove, i želje za spasom zajedničke valute.

Pojedine članice 27 zemalja EU van zone evra, kao što je Velika Britanija, već su stigle do glasanja u parlamentu o raspisivanju referenduma za napuštanje Unije. Boljestojeći koji su u zoni evra, kao što je Holandija, predlažu da se “problematične” zemlje stave pod “starateljstvo”.

"Zemlje koje nisu spremne da postanu štićenici, mogu da izaberu opciju izlaska iz evrozone", napisao je holandski premijer Mark Rute, što je “podiglo obrve” mnogih članica Unije.

Grčkoj, kojoj bankrot visi kao mač, je prekipelo. Prisetila se “velike gladi” i “velike krađe” iz Drugog svetskog rata, pa je, uz manje formalne manifestacije, prošlog februara zamenik premijera Teodoros Pangalo glasno proključao - "Nemci su uzeli grčki novac i nikad ga nisu vratili".

Primedba se odnosila na sporazum koji su nemački i italijanski advokati, u odsustvu Grka, potpisali marta 1942. godine, obavezujući Banku Grčke da obezbedi Nemačkoj “ratnu pozajmicu” od oko 10 milijardi evra, mereno vrednošću današnjeg novca.

Vodeći se interesnom stopom od skromna tri procenta, grčki ekonomisti su izračunali da bi za 70 godina ta cirfa iznosila više od 70 milijardi evra, što bi bilo dovoljno da se pokrije fiskalni deficit Atine za narednih pet godina.

Niko iz Nemačke na ove računice se nije osvrnuo čak ni komentarom.